Daarbij is men vooral de heilige toegedaan maar dat is in orde?
In Nederland is er een groeiende interesse in spiritualiteit en religie. Veel mensen zoeken naar betekenis en verbinding in hun leven en vinden dit vaak in het geloof. Eén van de meest populaire religies in Nederland is het christendom, waarbij de heilige centraal staat.
De heilige is een belangrijk figuur in het christendom, die wordt vereerd en aanbeden als een voorbeeld van goedheid en reinheid. Veel gelovigen voelen een diepe band met de heilige en putten kracht en troost uit hun geloof in hem of haar.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel mensen vooral de heilige toegedaan zijn in hun geloofspraktijk. Zij richten zich op het aanbidden en dienen van de heilige, en proberen zijn of haar voorbeeld te volgen in hun eigen leven. Dit kan zich uiten in het bidden tot de heilige, het bezoeken van heilige plaatsen of het vieren van heilige feestdagen.
Maar is dit wel in orde? Sommigen zouden kunnen beweren dat het teveel focussen op de heilige kan leiden tot een verwaarlozing van de bredere boodschap van het geloof. Het christendom draait immers niet alleen om de heilige, maar ook om liefde, vergeving en naastenliefde.
Aan de andere kant kan het juist verrijkend zijn om een sterke band met de heilige te hebben. Dit kan mensen helpen om hun geloof te verdiepen en om steun en troost te vinden in moeilijke tijden. Bovendien kan het dienen van de heilige ook leiden tot een grotere verbondenheid met andere gelovigen, die dezelfde heilige vereren.
Kortom, het is prima om vooral de heilige toegedaan te zijn in het geloof, zolang dit niet leidt tot een verwaarlozing van de bredere boodschap van het geloof. Het is belangrijk om een balans te vinden tussen de verering van de heilige en het naleven van de kernwaarden van het geloof. Als dit lukt, kan het geloof een bron van kracht en inspiratie zijn in het leven van mensen.