In de middeleeuwen had een ridder altijd een trouwe metgezel aan zijn zijde, zijn hulpje dat hem bijstond in gevechten en avonturen. Maar hoe werden deze metgezellen genoemd in die tijd? Het antwoord is simpel: een schildknaap.
Een schildknaap was een jonge man die diende als assistent van een ridder. Hij hielp de ridder met het dragen van zijn wapenrusting, zorgde voor zijn paard en ondersteunde hem tijdens gevechten. De schildknaap was als het ware de rechterhand van de ridder en speelde een belangrijke rol in zijn dagelijkse leven.
De term “schildknaap” is afgeleid van het feit dat de schildknaap vaak het schild van de ridder droeg en hem hielp om deze te gebruiken tijdens gevechten. Het was een erebaan om schildknaap te zijn en veel jonge mannen zagen het als een kans om zichzelf te bewijzen en uiteindelijk zelf een ridder te worden.
Het leven van een schildknaap was niet altijd gemakkelijk. Hij moest hard werken en werd vaak blootgesteld aan gevaarlijke situaties. Maar toch was het een eervolle positie en veel jonge mannen streefden ernaar om schildknaap te worden.
In de loop der tijd is de rol van de schildknaap veranderd en verdwenen, maar in de middeleeuwen was hij een onmisbare metgezel van de ridder. Zijn loyaliteit en toewijding aan zijn heer waren van onschatbare waarde en maakten hem een belangrijk figuur in de riddercultuur van die tijd.